Przedwyborcze obiecanki

fot. Marcin Kluwak

Po wyborach nadal stoimy w kolejkach do lekarzy, bo źle funkcjonuje system służby zdrowia. W kraju panuje bezrobocie - szczególnie wśród młodych, wybuchają afery korupcyjne, kogoś zamykają, kogoś wypuszczają, bo nie maja dowodów, władza kłóci się o rzeczy mało istotne, a nie zajmuje się sprawami ważnymi.

I tak kręci się ta nasza Polska rzeczywistość, niezależnie od tego, kto rządzi. Wybierając władze samorządowe mamy mniejszy problem, łatwiej jest wybrać najlepszych. Znając  bowiem ludzi i ich dokonania, potrafimy zagłosować na tych, którzy wydają się uczciwi i skuteczni. Oczywiście, nieraz się mylimy, ale prawdopodobieństwo, że trafimy w dziesiątkę jest duże.

Jak spośród wielu kandydatów na prezydenta Polski, wybrać tego najlepszego, naprawdę nie wiem? Przyglądam się i przysłuchuję - także podczas spotkań w Gorzowie - ludziom działającym w polityce od lat, którym wydaje się, że mają coś do powiedzenia, a ich ambicje sięgają bardzo wysoko.

Każdy z nich chce być prezydentem wszystkich Polaków, więc także i moim. Każdy z nich obiecuje, coś czego nigdy biorąc pod uwagę kompetencję prezydenta nie będzie mógł spełnić. Obiecują  głęboką reformę państwa, zmianę całego prawa, tworzenie nowych miejsc pracy nie podając przy tym  żadnych rozwiązań  systemowych.

Niektórzy są bardziej precyzyjni, deklarując zwiększenie kwoty wolnej od podatków,  przywrócenie poprzedniego wieku emerytalnego, zmniejszenie ilości posłów w sejmie czy likwidację senatu.

Nareszcie zniknie korupcja, zatrudnianie członków rodziny  w spółkach skarbu państwa i milionowe pensje prezesów. Wyborca związany z daną opcją polityczną, wie dobrze na kogo ma głosować i słowa kandydatów niewiele dla niego znaczą.

A co mamy zrobić my, bez wyborczych preferencji, którzy oceniają kandydata, tylko po programie? Dokładnie przyglądać się obietnicom oraz zapewnieniom i wybrać te, które są najbardziej prawdopodobne.  Przynajmniej ja tak zrobię…