Bez marginesu błędu. AZS Gorzów jedzie do Wrocławia walczyć o finał

Fot.: Piotr Kaczmarek

Wyrównana wojna, zmienna dominacja

Seria rozpoczęła się we Wrocławiu od wygranej Gorzowa 87:77. Zespół trenera Maciejewskiego zagrał niemal perfekcyjnie – świetnie funkcjonował szybki atak, a ofensywa była zbilansowana. W drugim spotkaniu Ślęza odpowiedziała, pokonując AZS 75:65. Gorzowianki miały aż 23 straty i tylko 9 asyst – to wtedy pierwszy raz pojawił się poważny problem organizacji gry.

Mecz numer trzy, rozegrany już w Arenie Gorzów, to popis Ślęzy. Wrocławianki trafiły aż 15 rzutów za trzy punkty, zagrały agresywnie i zespołowo. Gorzów przegrał aż 61:85 i wyglądał na zespół bez energii i pomysłu. Trener Maciejewski w pomeczowym komentarzu mówił wprost: „fizyczności nie oszukasz”.

W niedzielę gorzowianki jednak pokazały charakter. W czwartym meczu zagrały jedno z najlepszych spotkań w sezonie. Choć znów zmagały się z brakami kadrowymi (Mikulasikova poza składem, Miller bez minuty), to zagrały ofiarnie i z dużą intensywnością. Wygrały 81:73 i doprowadziły do piątego meczu.

Gorzów – na oparach, ale z wolą walki

AZS nie jest w optymalnym składzie. Rebeki Mikulasikovej nie zobaczyliśmy w ostatnich dwóch meczach. Diamond Miller – w teorii największa gwiazda zespołu – w ogóle nie pojawiła się na parkiecie w Gorzowie. Gertchen, Tsineke, Walker i Lebiecka grają po 35–40 minut, ciągnąc drużynę w pojedynkę.

Statystyki pokazują skalę problemów. Tsineke ma momenty świetne, ale popełnia też dużo strat. Gertchen w ostatnich meczach mocno się obciąża – ponad 38 minut i 12 zbiórek w meczu nr 4. Walker to ofensywny motor zespołu (średnio 19,75 pkt w serii), ale potrzebuje wsparcia. Tym przyszło zaskakująco – od Gabrieli Lebieckiej, która w ostatnich dwóch spotkaniach zdobyła łącznie 31 punktów.

Zespół trenera Maciejewskiego wciąż walczy – przede wszystkim wolą. Ale pytanie brzmi: czy to wystarczy na świeżą, szeroką rotacyjnie Ślęzę?

Ślęza – pewność, regularność, zespołowość

Robbi Ryan w tej serii jest nie do zatrzymania. Średnio 24,75 punktu, aktywność w rozegraniu, dobre decyzje. Do tego solidne wsparcie – Strautmane, Kurach, Pyka i Mielnicka regularnie zdobywają po 8–15 punktów. Cała drużyna z Wrocławia trafia za trzy ze skutecznością ponad 40% (15 trójek w meczu nr 3!).

Ślęza rzadko się myli. Mało traci (9–11 strat w meczu), dobrze broni, trafia wolne i nie panikuje w końcówkach. W Gorzowie przegrała, ale nie odpuściła ani na moment. To nie będzie łatwy mecz do wygrania.

Jakie są realne szanse Gorzowa?

To trudne pytanie. Grając na wyjeździe, z ograniczoną rotacją, bez Miller i Mikulasikovej, z wyeksploatowanymi liderkami – Gorzów jest na straconej pozycji… na papierze. Ale to już pokazał, że potrafi odpowiedzieć. Kluczem będzie:

• ograniczenie strat (poniżej 12),
• trafianie rzutów wolnych (ponad 80%),
• dobra egzekucja z dystansu (min. 35% za 3),
• solidny start meczu (nie oddać Ślęzie inicjatywy),
• defensywa z maksymalną agresją.

Maciejewski zna ten zespół jak własną kieszeń. Jeśli znajdzie sposób na odciążenie kluczowych zawodniczek i zaskoczy Wrocław rotacjami lub taktyką – wszystko jest możliwe.

Mecz numer pięć – środa, godz. 18:00 we Wrocławiu. Zwycięzca wchodzi do finału. Przegrany zagra o brąz.