Domalowywanie czarnej gęby politykom to moja specjalność, a przed wyborami staje się to pyszne szczególnie. Nawiasem mówiąc, takie jest zbójeckie prawo felietonisty, który nikomu kłaniać się nie musi.

Jest coś interesującego w fakcie, że o moralność i obronę przed deprawacją małoletnich, zaapelował człowiek, który sam deprawował. Dokładnie cztery lata temu i w dodatku pod gorzowską Katedrą.

Dulska zawyła, ale z nutą fałszu. Zdjęła z głowy moherowy beret i postanowiła przebić nią ścianę do gabinetu prezydenta miasta albo i dalej, nawet do klozetu. Może i tam ukryli się geje, lesbijki i inni tacy tam.

Wszyscy oceniający Ukraińców po kilku występkach zwykłych zbirów, jakich nie brakuje także wśród gorzowian, są radykalnie rozwiedzeni z rozumem. Czym innym jest potępienie bandyckich napadów, a czym innym wzywanie do antyukraińskiego „dżihadu” nad Wartą.

Bez fałszywej skruchy wyznam, że w kwestii dyrektora Filharmonii Gorzowskiej przesadziłem. Brawurowa teza, jakoby nie chciał on występu filharmoników na Dniach Gorzowa, okazała się funta kłaków warta.

Niemal bez echa odbił się nad Wartą report o stanie miasta. Dokument najważniejszy i dlatego dyskusję nad nim chciałem obserwować na Radzie Miasta osobiście. Zdziwiłem się bardzo, bo w punkcie o nazwie „debata”, głosu nie zabrał dosłownie nikt.

Niewiadomych wciąż jest bez liku, ale pewne jest jedno, że Matka Boża z tęczą nie była jedyną sprofanowaną ikoną świętego. Jak niesie wieść, aureoli próbowano pozbawić także eksprezesa „Stali Gorzów”.

W Wielkanoc w Gorzowie doszło do tragedii. Mieszkaniec miasta zadźgany nożem zmarł po kilku dniach w szpitalu na skutek obrażeń. Informacje na temat zdarzenia przekazywały i wciąż przekazują lokalne media. Nie inaczej było na łamach portalu internetowego gorzowianin.com.

W Jerozolimie byłem, przy grobie mocno się zadumałem, ale fajnie nie było. Szerokim łukiem omijam miejsca, co do których ludzie mają pewność, choć wskazana jest tylko wiara. To jak z imprezami: wolę pogrzeby niż śluby. Te pierwsze są pewne, a drugie nigdy.

Pełna zgoda jest tylko co do jednego: błędy lekarzy leżą na Żwirowej, a błędy nauczycieli obserwujemy w polityce. Problem w tym, że tych ostatnich będzie coraz więcej, gdyż przykład, jaki dali swoim strajkiem, jest społecznie szkodliwy.