Hity i Kity po gorzowsku (2)

Graficznie dzieje się wiele, podobnie jak w perfumach Thierrego Mugler’a. Złożone akordy na miarę drag queen palonej w krematorium. Mistrzostwo eklektyzmu. Dżdżownica, wieże, łuki, woda. Jest kolorowo jak na łowickim jarmarku. Brakuje tylko poznańskiej pyzy z gzikiem oraz waty cukrowej. Uznanie za wyeksponowanie wielkopolskości. Dwunastoliterowy człon ciągnie się jak spaghetti w Tutti Santi, dominując nad całością. Króciutki Gorzów blednie przy tym tasiemcu jak nasz dworzec na tle portu lotniczego w Nowym Kramsku. 

Roma locuta, causa finita! Komisja wybrała. Jak na miasto o aspiracjach powiatowego satelity sąsiedniej Wielkopolski, można pokusić się o stwierdzenie, że logo jest „w sam raz”. 

To moja subiektywna opinia, którą potraktujcie z przymrużeniem oka. Mimo wszystko artystce gratuluję odwagi, nawet jeśli dzieło do mnie nie przemawia.

Rzadko słychać o Gorzowie coś pozytywnego na ogólnopolskiej antenie. Mamy jednak prawdziwy hit. Tym razem to nie pijany Janusz bez prawa jazdy potrącający na przejściu dla pieszych ciężarną zakonnicę rozsławił nasze miasto, a decyzja w obszarze miejskiej komunikacji. Jako pierwsze miasto wojewódzkie wprowadzamy bezpłatną komunikację dla mieszkańców. 

Już dziś wpływy z biletów w niewielkim stopniu pokrywają nawet koszty stałe funkcjonowania miejskiego przewoźnika, o nośnikach energii nie wspominając. Trudno nie dostrzec zalet. Możemy zmniejszyć ruch w centrum oraz ograniczyć emisję spalin z dwudziestoletnich wehikułów, jeśli gorzowianie dadzą się przekonać do rezygnacji z samochodu. Oszczędności dla portfela do doskonały impuls do zmiany nawyku. Kto chce dalej jeździć samochodem do centrum, niech płaci ekstra za parkingi. 

Wieść niesie, ze pomysł wyszedł z dwóch największych klubów radnych, przy aprobacie prezydenta. Dobry ruch, więc mogę odśpiewać do szafy w najważniejszym miejskim gabinecie: „Łubu dubu, Łubudubu niech nam żyje przewodniczący rady i klubu” To mówiłem ja. Jarząbek…

Robert Trębowicz