Rok 2016 według gorzowianin.com

Przeglądając tytuły prasowe i portale internetowe doszliśmy do wniosku, że nic spektakularnego w Gorzowie się nie wydarzyło. W zestawieniu nie ujmujemy zdarzeń kryminalnych, chociaż w tej kategorii nikt długo nie przebije ubiegłorocznego „triumfatora” - Ramzesa O., który rzucał tłuczkiem w policjantów.

Postanowiliśmy też, że nie będziemy przyznawać miejsc, bo wymienione przez nas wydarzenia czasami trudno jest umieścić w kategoriach sukcesów czy porażek. Bo jak nazwać rozpoczęcie długo wyczekiwanych remontów na gorzowskich drogach? To sukces czy może porażka, że remonty np. Warszawskiej i Walczaka wciąż są daleko opóźnione? Czy wystarczy tylko się cieszyć, że coś w tej kwestii jest robione?

Niewątpliwie ważnym wydarzeniem dla naszego miasta było uruchomienie bezpośredniego połączenia do Berlina. Co prawda pociąg miał ruszyć w 2015 roku, ale ostatecznie wyjechał na trasę w marcu – po kilkunastu latach nasze miasto znowu ma bezpośrednie połączenie ze stolicą Niemiec. W pierwszym okresie było to bardziej „prestiżowe” przedsięwzięcie, bo przypomnijmy, że pociąg woził głównie powietrze. Teraz, gdy do Gorzowa przyjechał nowoczesny tabor i przesunięto godzinę odjazdu – można powiedzieć, że wjechaliśmy w końcu do Europy.

Teraz o wspomnianych remontach dróg. Nikt nic nie robił było źle. Jeszcze kilka lat temu wjeżdżając do Gorzowa obojętnie którą drogą i mając zamknięte oczy (np. jadąc autobusem), można było od razu poznać, że to nasze kochane miasto. Zaczęło bujać, rzucać, trząść. Teraz jest o niebo lepiej, a realizowane od tego roku – trzeba przyznać – z wielkim rozmachem remonty każą patrzeć z jeszcze większym optymizmem w przyszłość. Życzymy jednak sobie, aby remonty to nie było wydarzenie roku – tylko rzecz naturalna.

Utworzenie w Gorzowie wyższej uczelni z prawdziwego zdarzenia to także bardzo istotny punkt w życiu naszego miasta w 2016 roku. Na tym jednak – według naszej subiektywnej oceny – kończą się plusy. Kompletnym nieporozumieniem było nazwanie akademii imieniem Jakuba z Paradyża. Prokościelne zapędy rektor tej uczelni wygrały niestety ze zdrowym rozsądkiem i długoterminowym myśleniem. Akademia Gorzowska – gdyby tak ją nazwano – byłaby wyróżnikiem na uczelnianej mapie kraju. A tak pozostał tylko niesmak, żeby nie powiedzieć obciach.

Gorzów to już nie przystań i tu też zdania są podzielone. Bo jaka to była przystań? Szczerze mówiąc żadna, ale… Wydano grube miliony na promocję tej właśnie marki miasta poprzez zawody Grand Prix na żużlu. Każdy fan tego sportu, który chociaż choć raz obejrzał transmisję w telewizji natknął się na pomarańczowe logo naszego miasta. Teraz Gorzów jest w sam raz i po fali ogromnej krytyki (tak samo było z marką Gorzów Przystań), powoli nowe logo wdziera się do naszego codziennego życia. Czy długoterminowa strategia zarządzania marką będzie strzałem w 10-tkę? Zobaczymy za kilka lat, kiedy to mamy ponoć stać się edukacyjną potęgą.

Ostatnie wydarzenie warte uwagi (choć nie najmniej istotne), to utworzenie bazy LPR. Nie ma co ukrywać – przy fatalnej opinii gorzowskiego szpitala, wybudowanie nowoczesnego lądowiska i sprowadzenie do naszego miasta helikoptera medycznego było bardzo dobrym posunięciem. To – patrząc na nasze codzienne życie przez pryzmat bezpieczeństwa zdrowotnego – było niezmiernie potrzebne. Ratownicy z LPR już kilka godzin po rozpoczęciu pierwszego dyżuru wylecieli, aby ratować ludzkie życie. Minuty i sekundy są w tym przypadku bardzo istotne. I te minuty i sekundy dostajemy dzięki LPR.

Drogi czytelniku! Jak widzisz sam – różowo nie było. Dla jednych są plusy, dla innych minusy. Jedni narzekają, że muszą stać w korkach – inni cieszą się, że za parę miesięcy pojadą nową drogą. Dla jednych Akademia im. Jakuba z Paradyża to szczyt marzeń – inni uciekają z Gorzowa gdzie pieprz rośnie.