Artykuły autora Robert Trębowicz

Z zainteresowaniem przysłuchiwałem się zeszłotygodniowej konferencji przedstawicieli zarządu województwa, poświęconej kolejowym bolączkom regionu. Odebrałem to jako mały krok w dobrym kierunku. Pokrzepienie dobrym słowem jest ważne, konkretów jakby zabrakło.

By dostać się z gorzowskiego Zawarcia na dworzec, czeka nas piesza pielgrzymka przez centrum. Kładka zamknięta od lat. Całe szczęście, że pociągi regionalne zatrzymują się na przystanku Zamoście. Gorzej jeśli chcemy pojechać pociągiem PKP InterCity. Dla przykładu IC Lubuszanin odjeżdża bladym światem (4:42), a wraca przed północą (23:32).

Planeta Ziemia ponownie zatoczyła koło wokół lokalnej gwiazdy - naszego Słońca. Poobijani dobrodziejstwem inwentarza roku 2022 dobrnęliśmy do Anno Domini 2023. Wielu z nas zastanawia się, co on przyniesie. Wszelkiej maści scenariusze i wizje ze szklanej kuli jeżą włos na głowie. O ile ktoś te włosy jeszcze posiada. Życzmy sobie wszyscy, by pozytywnie nas zakończył.

Stacja Krzyż. Dawniej tętniąca życiem kolejowa brama Gorzowa. Dziś to głównie pająki krzyżaki zamieszkują opustoszały dworzec. Gdyby w baśniową noc trzej królowie podróżowali do Gorzowa, całe złoto wydaliby na ogrzanie wychłodzonej poczekalni, a kadzidła oraz mirry nie wystarczyłoby na „odświeżenie atmosfery” w dworcowym ToiToi.

Samorządowcy z lubuskiego oraz Brandenburgii nie tracą nadziei. Mimo niesprzyjającego czasu tworzą konkretne plany rewitalizacji mocno zdegradowanej infrastruktury kolejowej dorzecza Odry. Powstają koncepcje „Rail BLu” (B jak Brandenburgia, L jak Lubuskie). Planują, patrząc w przyszłość.

O gorzowskim dworcu napisano wiele. W cieniu tego współczesnego pomnika sztuki nieużytkowej pozostają gorzowskie przystanki. Wśród nich lokalna perełka, czyli przystanek Gorzów Wuelkape Zamoście.

Oddałbym pół lubuskiego, order Elżbiety Anny i dwa najstarsze szynobusy, by cofnąć czas przed rok 2020. Eurofobia, "wunglowa" histeria, złotówka w agonii, drożyzna, Putin oraz inflacja jak złe demony wyłażą z każdego kąta. Zaklinanie rzeczywistości przez propagandystów nie przekonuje co inteligentniejszych wyborców. Trytytki tekturowej scenografii krainy szczęśliwości puszczają każdego dnia.

Dzieje się na kolejowym froncie. Posłanka zbiera podpisy pod listem do premiera, miasto zaś fedruje torami w kierunku Szczecina. Zastanawiam się, co na to premier. Może zasiądzie wieczorem przy kominku, by odpisać, że kolejowe wykluczenie Gorzowa to …wina Tuska, przesyłając na pocieszenie patriotyczną ławeczkę i chrust do parowozu?!

Program Bieda plus jak jesienna mgła rozlewa się na wszystkie obszary funkcjonowania państwa. Dwa krytyczne obszary, tj. inflacja bazowa oraz obrona kursu polskiej waluty w praktyce leżą na łopatkach. Także dzięki bezrefleksyjnemu szuflowaniu kolejnych miliardów na rynek. Coraz mniej osób wierzy, że ktokolwiek nad tym panuje.

Docierające z różnych źródeł informacje potwierdzają czerwcowe doniesienia portalu gorzowianin.com, zgodnie z którymi pociąg, który nigdy nie odjechał z Gorzowa (po torach) zostanie zlikwidowany.

Od ponad dwóch lat trwa remont linii kolejowej 358 na odcinku Zbąszynek - Zielona Góra, którego to końca nie widać. W październikowy termin wznowienia ruchu nie uwierzy nawet Jozin z Bazin, chyba że śp. Adam Słodowy wraz z Pomysłowym Dobromirem (była kiedyś taka bajka) podejmą się dokończenia prac.

Od kilku tygodni trwa medialna kanonada związana z pewną lubuską instytucją zlokalizowaną w naszym mieście. Co jakiś czas nowy chrust ląduje pod kociołkiem z upichconym bigosem. Wszystkim życzę jak najlepiej. Jednym współczuje, drugim mniej. Każdy dostaje od losu to, na co zasłużył.

Lato w pełni. Idąc śladami znajomej dziennikarki, która po mistrzowsku wynajduje lokalne perełki ziemi lubuskiej, postanowiłem skorzystać z wakacyjnej oferty Polregio, by w kolejowym klimacie odkryć nieznane oblicze lubuskiego. Łagów, Park Mużakowski, Pszczew, Bolesławiec. Oferta kusząca. Kawałek odległego świata było mi dane zwiedzić, lubuskie zaś… wstyd przyznać, poza utartymi szlakami pozostało nieodkryte.

Jako częsty pasażer lubuskich pociągów regionalnych z satysfakcją potwierdzam doniesienia redakcji przedstawione w artykule pt: Lubuska kolej wraca na właściwe tory. Oby na dłużej! Jest punktualniej, stabilniej, a także wygodniej.

Wobec braku szabel, miasto zdjęło z porządku obrad rady kontrowersyjny projekt podwyżki cen biletów na przejazd komunikacją miejską. Słuszna decyzja. Ten kij ma dwa końce, ale nie oszukujmy się. Jeśli pasażer miałby wydać 4 zł na bilet, oczekując 20 minut na autobus, by następnie dojść kilkadziesiąt metrów z przystanku do celu podróży, wybierze Bolt'a, spacer, lub ...hulajnogę. W autobusach pozostaną uprawnieni do bezpłatnych przejazdów seniorzy, pracownicy strefy przemysłowej oraz dziatwa szkolna z biletem ulgowym.

Paragony grozy ze stacji benzynowych nie dziwią już nikogo. Jeśli dołożyć do tego walkę z ociepleniem klimatu, stajemy przed koniecznością zmian preferencji co do sposobu podróżowania. Przed Europą złoty wiek dla kolei. To najbardziej efektywny i ekologiczny środek transportu.

Nadzieje gorzowian ponownie uleciały w kosmos wraz z ogłoszeniem wyników naboru do programu Kolej Plus. W województwie lubuskim rządowe dofinansowanie otrzymał jedynie projekt rewitalizacji linii Bieniów-Lubsko. Gorzów nie zyska nic.

Już nic nie jest takie, jak było przed 24 lutego br. Znany nam świat drży w posadach, ostrzeliwany na wschodzie Iskanderami przez mroczny "Mordor" Putina. Widmo rozlania się konfliktu na Europę wisi w powietrzu. Zmieniają się priorytety. Dla polityków dziś to czołgi, a nie kolejowe szlaki, są najważniejsze.

Mam świadomość, że przyszło nam żyć w niespokojnych czasach. Widmo wojny wisi nad nami jak Miecz Damoklesa. Kryzys coraz głośniej puka do drzwi. Można rzec, że nie czas pielęgnować róże, gdy płoną lasy.

Mija tydzień jak czerwony car Władimir I Szalony puścił z Kremla bąka, którym zasmrodził cały wolny świat. Długo trzeba będzie wietrzyć Europę. Jeśli wietrzenie cokolwiek pomoże...